اگر رقابت در بازار گوشی‌های هوشمند جنگی بدون باروت باشد، کنترل هزینه بدون شک یکی از عوامل کلیدی برای پیروزی در آن است. سامسونگ، غول جهانی گوشی‌های هوشمند، به آرامی در حال تغییر موقعیت خود در بازار سطح پایه از طریق استراتژی‌ای است که به عنوان ODM (تولیدکننده طراحی اصلی) شناخته می‌شود.

سامسونگ در نوامبر 2018، با گوشی Galaxy A6s که فقط در چین عرضه شد، وارد مدل ODM شد. این اولین تلاش سامسونگ برای برون‌سپاری تولید به منظور کاهش هزینه‌ها و تثبیت جایگاه خود در بازار رقابتی چین بود. امروزه، استراتژی ODM سامسونگ در حال افزایش است. طبق اسناد ارائه شده به کمیسیون ارتباطات فدرال ایالات متحده (FCC)، Galaxy A10s که اخیراً عرضه شده است، دومین گوشی ODM سامسونگ است که توسط شرکت Jiaxing Yongrui Electronics Technology Co. تولید شده است. برخلاف A6s، A10s برای عرضه جهانی در نظر گرفته شده است که نشان‌دهنده اعتماد فزاینده سامسونگ به رویکرد ODM است.

اتخاذ مدل ODM توسط سامسونگ یک اتفاق تصادفی نیست، بلکه پاسخی حساب‌شده به رقابت شدید در بازارهای نوظهور مانند هند و چین است، جایی که مصرف‌کنندگان حساس به قیمت غالب هستند و دستگاه‌های مقرون‌به‌صرفه و با ارزش بالا حاکم هستند. با برون‌سپاری تولید برخی از گوشی‌های سطح پایه به شرکای ODM، سامسونگ می‌تواند هزینه‌ها را به طور قابل توجهی کاهش دهد و قیمت‌گذاری رقابتی‌تر و سهم بازار بیشتری را امکان‌پذیر کند. مزایای این مدل عبارتند از:

• کاهش هزینه: تولیدکنندگان ODM معمولاً هزینه‌های نیروی کار کمتری و زنجیره‌های تأمین کارآمدتری ارائه می‌دهند و به سامسونگ در کاهش هزینه‌های تولید و افزایش حاشیه سود کمک می‌کنند.
• سرعت بیشتر در عرضه به بازار: ODMها خدمات end-to-end را از طراحی تا تولید ارائه می‌دهند، چرخه‌های توسعه را کوتاه می‌کنند و به سامسونگ اجازه می‌دهند محصولات را سریع‌تر عرضه کند و از فرصت‌های بازار بهره‌برداری کند.
• تمرکز بر بخش‌های ممتاز: با واگذاری تولید سطح پایه، سامسونگ می‌تواند منابع بیشتری را به تحقیق و توسعه و نوآوری در خط تولید پرچمدار خود اختصاص دهد و برند و مزیت فناوری خود را تقویت کند.

در حالی که مدل ODM فرصت‌های قابل توجهی را ارائه می‌دهد، با ریسک‌هایی نیز همراه است. در جنبه مثبت:

• افزایش رقابت‌پذیری: هزینه‌های کمتر به سامسونگ این امکان را می‌دهد که به طور موثرتری با رقبای چینی مانند شیائومی، OPPO و Vivo در بخش بودجه رقابت کند.
• رشد سهم بازار: قیمت‌گذاری رقابتی می‌تواند مصرف‌کنندگان بیشتری را جذب کند و به سامسونگ در گسترش ردپای جهانی خود کمک کند.
• بهبود سودآوری: کاهش هزینه‌های تولید، حاشیه سود را افزایش می‌دهد و یک بافر در برابر نوسانات بازار ایجاد می‌کند.

با این حال، چالش‌ها عبارتند از:

• خطرات کنترل کیفیت: برون‌سپاری تولید ممکن است کیفیت را به خطر بیندازد و در صورت کاهش استانداردها، به طور بالقوه به شهرت برند سامسونگ آسیب برساند.
• نگرانی‌های مربوط به مالکیت معنوی: به اشتراک گذاشتن طرح‌ها با ODMها خطر نشت IP را افزایش می‌دهد و نیازمند اقدامات حفاظتی قوی است.
• وابستگی بیش از حد: اتکای زیاد به ODMها می‌تواند به مرور زمان قابلیت‌های تحقیق و توسعه و تولید داخلی سامسونگ را تضعیف کند.

با وجود خطرات، ODM همچنان یک ابزار حیاتی برای سامسونگ است تا در بازار سطح پایه رقابتی باقی بماند. در آینده، این شرکت احتمالاً مشارکت‌های ODM خود را عمیق‌تر می‌کند، مدل‌های کم‌هزینه‌تر بیشتری را برون‌سپاری می‌کند و در عین حال نظارت بر کیفیت و حفاظت از IP را تشدید می‌کند. همزمان، سامسونگ باید این استراتژی را با سرمایه‌گذاری در فناوری اختصاصی متعادل کند تا از وابستگی بلندمدت جلوگیری کند.

به طور خلاصه، استراتژی ODM سامسونگ یک شمشیر دولبه است—ارائه راندمان هزینه و چابکی بازار، اما نیازمند مدیریت دقیق برای کاهش خطرات است. تنها از طریق بهینه‌سازی مداوم است که می‌تواند به یک سلاح واقعی در عرصه رقابت شدید گوشی‌های هوشمند تبدیل شود.