تصور کنید: اواخر شب است و شما در رختخواب دراز کشیده‌اید و به صفحه نمایش گوشی هوشمند خود در نور کم خیره شده‌اید. آیا آن صفحه نمایش، دریچه‌ای به دنیای دیجیتال جذاب است یا منبع خستگی چشم شما؟ پاسخ ممکن است به فناوری نمایشگر گوشی شما - LCD یا OLED - بستگی داشته باشد. درک این فناوری‌ها می‌تواند به شما کمک کند تا از دستگاه خود به طور موثرتری استفاده کنید و هنگام خرید گوشی هوشمند بعدی خود تصمیمات آگاهانه‌ای بگیرید.

LCD یا نمایشگر کریستال مایع، از خواص نوری کریستال‌های مایع برای تولید تصاویر استفاده می‌کند. ساختار اصلی شامل اجزایی مانند نور پس‌زمینه، قطب‌کننده‌ها، لایه کریستال مایع و فیلترهای رنگی است. نحوه عملکرد آن به این صورت است: نور پس‌زمینه نوری را ساطع می‌کند که پس از عبور از اولین قطب‌کننده، قطبی می‌شود. سپس کریستال‌های مایع، قطبش نور را هنگام قرار گرفتن در معرض میدان الکتریکی تغییر می‌دهند. این نور اصلاح‌شده از فیلترهای رنگی عبور می‌کند تا زیرپیکسل‌های قرمز، سبز و آبی ایجاد شود که با هم ترکیب می‌شوند و تصویر نهایی را تشکیل می‌دهند.

فناوری LCD بر اساس روش‌های رانندگی و هم‌ترازی کریستال مایع در انواع مختلفی وجود دارد:

• TN-LCD (LCD با کریستال‌های نِماتیک پیچ‌خورده):فناوری LCD اساسی و بالغ. پنل‌های TN هزینه کم و زمان پاسخ‌دهی سریعی را ارائه می‌دهند، اما از زوایای دید محدود و بازتولید رنگ ضعیف رنج می‌برند.
• IPS-LCD (LCD با سوئیچینگ درون صفحه):دارای هم‌ترازی کریستال مایع بهبود یافته برای زوایای دید وسیع‌تر و رنگ‌های دقیق‌تر. ایده‌آل برای کاربرانی که دقت رنگ را در اولویت قرار می‌دهند.
• VA-LCD (LCD با هم‌ترازی عمودی):از کریستال‌های مایع با هم‌ترازی عمودی استفاده می‌کند که سیاهی‌های عمیق‌تر و نسبت‌های کنتراست بالاتری را ارائه می‌دهند و آن‌ها را برای تماشای فیلم عالی می‌کند.

مزایا:

• فناوری بالغ با هزینه‌های تولید کمتر
• سطوح روشنایی بالا مناسب برای استفاده در فضای باز
• طول عمر طولانی (معمولاً ده‌ها هزار ساعت)
• عملکرد پایدار بدون خطر سوختگی

معایب:

• نسبت‌های کنتراست کمتر در مقایسه با OLED
• زوایای دید محدود (به ویژه پنل‌های TN)
• بازتولید رنگ کمتر زنده
• مصرف انرژی بالاتر به دلیل عملکرد مداوم نور پس‌زمینه

فناوری OLED از ترکیبات آلی استفاده می‌کند که هنگام تحریک الکتریکی نور ساطع می‌کنند. هر پیکسل نور خود را تولید می‌کند و نیازی به نور پس‌زمینه را از بین می‌برد. ساختار اصلی شامل زیرلایه‌ها، الکترودها و لایه‌های انتشار ارگانیک است. هنگامی که ولتاژ اعمال می‌شود، الکترون‌ها و حفره‌ها در لایه انتشار ترکیب می‌شوند و باعث می‌شوند مولکول‌های آلی نور ساطع کنند.

نمایشگرهای OLED بر اساس روش‌های رانندگی و موادشان طبقه‌بندی می‌شوند:

• PMOLED (OLED ماتریس غیرفعال):دارای ساختار ساده و هزینه کم است، اما روشنایی محدودی را ارائه می‌دهد که برای نمایشگرهای کوچک مناسب است.
• AMOLED (OLED ماتریس فعال):هر پیکسل مدار رانندگی خود را دارد که روشنایی، کنتراست و زمان پاسخ‌دهی سریع‌تری را امکان‌پذیر می‌کند. این فناوری غالب در گوشی‌های هوشمند و تلویزیون‌های ممتاز است.

نمایشگرهای AMOLED بیشتر بر اساس آرایش پیکسل‌ها متمایز می‌شوند:

• آرایش PenTile:از اشتراک پیکسل برای کاهش تعداد زیرپیکسل‌ها استفاده می‌کند که ممکن است باعث دانه‌بندی قابل مشاهده در جزئیات ریز شود.
• آرایش RGB Delta:دارای بسته‌بندی محکم‌تری از زیرپیکسل‌های قرمز، سبز و آبی برای تراکم پیکسل بالاتر و تصاویر واضح‌تر است.

مزایا:

• نسبت‌های کنتراست بی‌نهایت با بازتولید سیاه واقعی
• رنگ‌های زنده و اشباع شده
• زوایای دید وسیع بدون تغییر رنگ
• زمان پاسخ‌دهی سریع که تاری حرکت را از بین می‌برد
• مصرف انرژی کمتر هنگام نمایش محتوای تاریک
• زیرلایه انعطاف‌پذیر، طراحی‌های منحنی و تاشو را امکان‌پذیر می‌کند

معایب:

• هزینه‌های تولید بالاتر
• مواد آلی با گذشت زمان تخریب می‌شوند و بر روشنایی و دقت رنگ تأثیر می‌گذارند
• خطر سوختگی دائمی با تصاویر ثابت
• روشنایی اوج کمتر در مقایسه با LCDهای رده بالا

ساده‌ترین روش، مراجعه به مشخصات رسمی گوشی شما از طریق بسته‌بندی، دفترچه راهنما یا وب‌سایت سازنده است.

در یک محیط تاریک با حداقل روشنایی، یک تصویر کاملاً سیاه را نمایش دهید. صفحه‌های OLED سیاه واقعی (پیکسل‌ها خاموش) را نشان می‌دهند، در حالی که LCDها به دلیل نشت نور پس‌زمینه، خاکستری تیره را نمایش می‌دهند.

نمایشگرهای OLED معمولاً رنگ‌های اشباع‌شده‌تری را در مقایسه با بازتولید رنگ طبیعی‌تر LCD نشان می‌دهند.

OLED دقت رنگ را در زوایای شدید حفظ می‌کند، در حالی که LCDها (به ویژه پنل‌های TN) هنگام مشاهده خارج از محور، تغییر رنگ قابل توجهی را نشان می‌دهند.

برنامه‌های اطلاعات سخت‌افزاری مختلف می‌توانند فناوری نمایشگر شما را تشخیص داده و گزارش دهند.

صفحه‌های OLED تمایل دارند نازک‌تر باشند و ممکن است بازخورد لمسی کمی متفاوتی در مقایسه با پنل‌های LCD داشته باشند.

• PWM Dimming:برخی از OLEDها از مدولاسیون عرض پالس برای کنترل روشنایی استفاده می‌کنند که ممکن است باعث خستگی چشم در سطوح روشنایی کم شود.
• جلوگیری از سوختگی:از نمایش تصاویر ثابت برای مدت طولانی برای جلوگیری از حفظ دائمی تصویر در نمایشگرهای OLED خودداری کنید.
• کالیبراسیون رنگ:هر دو فناوری پروفایل‌های رنگی مختلفی را ارائه می‌دهند که می‌توان آن‌ها را با توجه به ترجیحات شخصی تنظیم کرد.
• محافظ صفحه نمایش:محافظ‌های باکیفیت با شفافیت بالا به حفظ کیفیت نمایشگر در صفحه‌های LCD و OLED کمک می‌کنند.

LCD و OLED دو فناوری نمایشگر غالب گوشی‌های هوشمند را نشان می‌دهند که هر کدام مزایای متمایزی دارند. LCD قابلیت اطمینان و ارزش را ارائه می‌دهد، در حالی که OLED کیفیت تصویر برتری را با قیمت بالا ارائه می‌دهد. درک این تفاوت‌ها به مصرف‌کنندگان این امکان را می‌دهد که بر اساس اولویت‌های خود - خواه کیفیت تصویر مطلق، راندمان باتری یا دوام طولانی‌مدت - انتخاب‌های آگاهانه‌ای داشته باشند.